Skip to Content

โรครากเน่า–โคนเน่า (Phytophthora palmivora)

โรค รากเน่า–โคนเน่า (Phytophthora palmivora) เป็น ศัตรูตัวร้ายที่สุดของทุเรียน ครับ ถ้าไม่จัดการดี ๆ สามารถทำให้ต้นยืนตายได้ทั้งสวน โดยเฉพาะทุเรียนพันธุ์พวงมณีที่ต้องการดินชื้นแต่ไม่ขังน้ำ

🔬 สาเหตุ

  • เกิดจากเชื้อราในดินชื่อ Phytophthora palmivora
  • ชอบสภาพ ดินชื้น น้ำขัง อากาศชื้นสูง
  • ระบาดได้ทั้งใน ราก ลำต้น โคนต้น และผล

🌱 อาการ

  1. ที่ราก
    • รากเน่าเปื่อย → สีน้ำตาล ดำ แตกยุ่ย
    • รากดูดน้ำและอาหารไม่ได้ → ต้นโทรม
  2. ที่โคนต้น/ลำต้น
    • มีแผลช้ำสีน้ำตาลเข้ม น้ำยางไหล
    • เปลือกแตก ลอกออกง่าย
    • ถ้าเชื้อลามรอบโคน → ต้นยืนตาย
  3. ที่ใบและยอด
    • ใบเหลือง → ร่วงทั้งต้น
    • แตกยอดใหม่ไม่ออก
  4. ที่ผล (ผลเน่า)
    • มีจุดแผลช้ำสีน้ำตาล เน่าลามอย่างรวดเร็ว
    • ผลร่วงก่อนกำหนด

⚠️ ความเสียหาย

  • ต้นโทรม เจริญเติบโตช้า หรือยืนตาย
  • สูญเสียผลผลิตทันทีเมื่อเกิดโรคผลเน่า
  • หากระบาดในสวน → เสียหายหนักและควบคุมยาก

🛡️ วิธีป้องกันและจัดการ

1. ป้องกัน (สำคัญที่สุด)

  • จัดการดินและน้ำ: ยกร่อง/ยกโคกปลูก ระบายน้ำดี
  • คลุมดินด้วยฟาง/หญ้าแห้ง → ลดความชื้นแฉะ
  • ใส่เชื้อชีวภัณฑ์ ไตรโคเดอร์มา รอบโคนต้นเป็นประจำ

2. การดูแลทั่วไป

  • ใช้ปุ๋ยคอก/ปุ๋ยหมักคุณภาพดี เพิ่มอินทรียวัตถุในดิน
  • ตัดแต่งกิ่งให้โปร่ง อากาศถ่ายเท
  • หลีกเลี่ยงการทำแผลที่โคนต้น

3. เมื่อพบอาการ

  • ขูดแผลโคนต้นออก → ทาด้วยสารป้องกันเชื้อรา (เช่น copper oxychloride, metalaxyl)
  • ฉีดพ่นสารป้องกันเชื้อรากลุ่มฟอสฟอรัส แอซิด (Phosphorous acid) รอบโคนและกิ่ง
  • ต้นที่เป็นมาก → โค่นและเผาทำลายนอกสวน

✅ สรุป

โรครากเน่า–โคนเน่าเป็น โรคที่อันตรายที่สุดของทุเรียน เพราะทำให้ต้นตายได้ทั้งต้นในเวลาไม่นาน

หัวใจของการป้องกันคือ

“อย่าให้น้ำขัง – ดูแลระบบระบายน้ำ – ใช้ชีวภัณฑ์ไตรโคเดอร์มาเป็นประจำ”

แชร์โพสต์นี้
คลังเก็บเอกสารสำคัญ
โรค ใบติด (Durian Leaf Blight)